Uzayda, FM radyo frekanslarında yayın yapan ve dev bir denizanasına benzeyen bir alan keşfedildi. Lakin astronomların hakikaten şaşırtan bulduğu şey bu değil. Keşfin en dikkat cazibeli özelliği, yüksek frekanslarda yayın yapmıyor olması. Yaydığı radyasyon, benzerlerine nazaran yüksek frekanslara çıkıldığında binlerce kat süratle düşüyor.
Birçok çalışma, yaklaşık 1.4 Gigahertz frekanslarında gerçekleştiriliyor. Daha düşük frekans aralığına girme yeteneğine sahip aygıtlar ekseriyetle çok hassas değil. Yakın vakitte devreye giren, daha düşük frekansları alan tesisler cihana daha açık gözlerle bakmamızı sağlıyor. Bu sayede kimileri hakikaten şaşırtan boyutta gök cisimlerini görebiliyoruz.
Curtin Üniversitesi doktora öğrencisi Torrance Hodgson, bu en son örneği Murchison Widefield Array (MWA) ile Abell 2877 galaksi kümesini incelerken buldu. Hodgson, “Bilgilere baktık ve frekansı düşürdükçe hayaletimsi denizanası gibisi bir yapının başladığını gördük” diyor. Lakin yaklaşık 200 MHz’in üzerinde, manzara bir anda kayboluyor. Obje belek escort astronomlar tarafından USS Jellyfish (Ultra Dik Spektrum Denizanası) olarak isimlendirildi.
Küçük frekans varyasyonlarında büyük radyasyon farklarının görülmesi genelde yapay kaynakların bir işareti olarak düşünülüyor ve bunlar uzayda hayatın delillerini arayan Dünya Dışı Zekâ Arayışı’nın (SETI) aradığı şeylerden biri. Lakin bu sinyal geçen yıl elde edilen Proxima Centauri sinyaline hiç benzemiyor. Denizanasının boyutu uçtan uca 1,2 milyon ışık yılı civarında. Bu da Samanyolu’ndan Andromeda Galaksisi’ne kadar olan aralığın yarısından biraz fazla.