Japonya Hükumeti, bir müddet evvel büyük bir felaketin yaşandığı Fukushima Daiichi nükleer güç santrallerindeki kirli suyu yaklaşık iki yıl içerisinde Pasifik okyanusuna boşaltmaya başlayacağını duyurdu. Bu karar şimdiden Başbakan Yoshihide Suga‘nın konutu dışında protestolara sebep olmuş durumda fakat Milletlerarası Atomik Güç Kurumu ve en azından birtakım bağımsız uzmanlar tarafından destekleniyor.
Hükumetin bu kararı düşünülmeden alınmış bir karar değil. Kirli su havuzları 2011 yılındaki felaketten beri dolmaktaydı ve şayet aksiyona geçilmezse 2022 yılında büsbütün dolacağı iddia ediliyor. Geçtiğimiz Ekim ayında suyun bir kısmının boşaltılarak alternatif tekliflerin incelenmesi için vakit yaratılması önerilmişti.
2011 yılında yaşanan ölçekte zelzele ve tsunamiye karşı hazırlıksız yakalanan Daiichi güç tesislerinin yöneticileri, o vakitten beri yaşanan erimenin sonuçlarını temizlemekle uğraşıyorlar. 1.000’den fazla tank, reaktöre ulaşan yahut yakıtı soğutmak için kullanılan suyu depolamak için inşa edildi. Bu tanklar çok ölçüde radyoaktif trityum (iki nötronlu hidrojen) içeriyor. Ayrıyeten başlangıçta bu su, bilhassa sezyum-137 olmak üzere daha tehlikeli olan lakin ayrılması daha kolay olan daha ağır elementler de içeriyordu. Şu anda tankların çeyreğinden fazlasının içindeki sezyum filtrelenmiş durumda.
Her gün 150 ton ek suyun depolanmasının gerekmesi ve var olan 1 milyon tondan fazla suyun daha da artması ile birlikte Tokyo Elektrik Gücü Firması (TEPKO) sonsuza kadar yeni tank üretmenin pratik olmadığına karar verdi. Bu da suyun buharlaştırılması (ve daha ağır bir atık elde edilmesi), derin yer-altı enjeksiyonu yahut Pasifik Okyanusu’na boşaltılması ihtimallerini bıraktı.
Her ne kadar filtrelenmemiş tanklardaki su ölümcül olsa da, içerisinde yalnızca trityum bulunan suyun boşaltılması daha çok bir algı sorununa sebep oluyor. Avusturalya Curtin Üniversitesi’nden Profesör Nigel Marks‘ın açıkladığı üzere Japonya hükumeti, Fukushima santralinden gelen arıtılmış atık suyu okyanusa boşaltarak “doğru şeyi yapıyor.”
Araştırmalar sonucunda yapılan bir kestirime nazaran tek bir yıl içerisinde yapılacak bir boşaltma, lokal halkı 0,8 mikro-sievert radyasyona maruz bırakacak ve bu, buharlaştırma fikrinin üçte birine denk geliyor. Bu ölçü, bir Japonya vatandaşının toprak, güneş ışınları ve başka doğal kaynaklardan aldığı ortalama günlük radyasyon dozundan kayda kıymet ölçüde daha az. Muz üzere potasyum açısından varlıklı yiyecekler bile haftalık olarak tüketildiklerinde daha fazla radyasyona sahip.
Lakin lokal deniz yiyeceği sanayisinin korkusu, gerçek risk ne olursa olsun oluşacak algının satış yapmalarını engelleyeceği tarafında.