Geçtiğimiz birkaç on yıldır, Mars’ta hayat olup olmadığına dair işaretler aramak NASA’nın en büyük eforlarından biri oldu ve bu uğraş “Mars Sample Return Görevi“nin başlamasına yol açarak Mars örneklerini derinlemesine incelememize imkan tanıyacak. Ancak bir teori, Mars’ta ömrü 50 yıl evvel keşfettiğimizi lakin NASA’nın bunu yok ettiğini öne sürüyor.
Teoriyi tam olarak anlamak için NASA’nın Kızıl Gezegen’e iki Viking aracı gönderdiği 1970’lerin ortalarına kadar gitmemiz gerekiyor. Bu iki araç o vakitler epey başarılıydı, hatta şimdiye kadar öbür bir gezegende yapılan birinci ve tek hayat tespit deneyini gerçekleştirdiler.
O devirde bu testlerin sonuçları daha net olabilirdi. Testin bir kısmı başlangıçta olumlu sonuçlar gösterdi. Lakin gaz değişimi deneyi rastgele bir olumlu sonuç göstermedi. Ayrıyeten, Viking iniş araçlarında bulunan ve organik bileşikleri tespit etmek üzere tasarlanan bir aygıt, eser ölçüde klorlu organikten diğer bir şey bulamadı.
Heyecan verici olsa da, devrin bilim insanları rastgele bir organik cisim olmadığı için klorlu organik maddelerin Dünya’dan gelen bir kontaminasyon olması gerektiğini varsaydı. Daha sonraki deneylerde toprağa su eklendi ve bu da kuşkusuz kalan eser ölçüleri öldürdü. Bu yüzden kimileri NASA’nın Mars’taki birinci ömür delilimizi öldürdüğüne inanıyor.
Artık Mars’ta yerli organik bileşiklerin var olduğunu kesin olarak biliyoruz, bu da 1970’lerde bulunan eser ölçülerin muhtemelen Dünya’dan gelen kontaminasyon olmadığı manasına geliyor. Elbette bunların Mars’tan geldiğini kanıtlamanın bir yolu yok. Lakin, son 50 yılda Kızıl Gezegen hakkında öğrendiğimiz her şeyin tam bir fotoğrafına baktığımızda, katiyen o denli olabilecek üzere görünüyor.
