Boyutları ile yarattıkları heyecanı nitekim devasa oldukları için hak eden çok az hayvan var. Muazzam kilo alabilen ayılar ve hatta filler bile, bir vakitler Dünya’da dolaşan devasa yaratıklarla uzunluk ölçüşemiyor. Her ne kadar bu hususta çoklukla dinozorlar övülse de, Titanoboa isimli diğer bir dev sürüngenden de bahsetmeye bedel.
Titanoboa cerrejonensis yaklaşık 66-56 milyon yıl evvel Paleosen’de yaşıyordu. Bu devasa yılan, dinozorların jenerasyonunun tükenmesiyle oluşan boşluğu doldurdu ve yaşadığı tropik Güney Amerika ormanlarının en büyük yırtıcısı haline geldi.
Kuzey Kolombiya’da, Cerrejón olarak bilinen bölgede, dünyanın en bol fosil yataklarından biri olan bir madende, bu mükemmel yılanın kemikleri ortaya çıktı. Araştırmacılar, en güzel korunmuş iki omurgalıyı günümüzde yaşayan yılan tipleriyle karşılaştırdılar ve yaklaşık boyutlarını hesapladılar.
Yaklaşık 12,8 ila 14,3 metre uzunluğunda olduğu ve bir tondan fazla yüke sahip olduğu iddia edilen bu devasa yılan, sık orman ve bataklık bir alanda yaşıyordu ve muhtemelen o periyotta etraftaki tüm başka hayvanlara dehşet salıyordu.
Smithsonian Tropikal Araştırma Enstitüsü’nden paleontolog Carlos Jaramillo, Smithsonian Magazine ile yaptığı görüşmede “Cerrejón, dünyanın rastgele bir yerindeki tam bir antik tropik ekosisteme açılan en düzgün ve muhtemelen tek penceredir” dedi.
Bulunan fosiller, Titanoboa’nın Boidae familyasına ilişkin olduğunu ortaya çıkardı. Muhtemelen zehirli olmayan bir tıp olan Titanoboa, büyük olasılıkla günümüzün boa yılanlarından pek farklı değildi, lakin dev vücudunu avını ezerek ya da boğularak öldürmek için kullanmak yerine, devasa çeneleriyle avını yakaladığı pusuya yatan bir yırtıcıydı.
Madende dev kaplumbağalar yahut timsah gibisi çeşitlerin fosilleri de bulunduğundan ötürü, avlarının muhtemelen bu cinslerden oluştuğu varsayım edilebilir.
Titanoboa, şimdiye kadar yaşamış bilinen en büyük yılan. Bu kadar büyük olduğu göz önüne alındığında araştırmacılar, bu dev yaratığın metabolizmasını desteklemek için tropik bölgelerde ortalama sıcaklığın en az 30-34°C olması gerektiğini söylüyor. Böylelikle bu fosiller yalnızca Titanoboa’ya değil, yaşadığı ve avlandığı etrafa de ışık tutuyor.
